RTficial 2_Photos by Vergina S.

Προβολή όλων

Αποκτήστε τον δικό σας

πρόμο 5

«Η πιο τραγική κατάσταση στα χρονικά.. Η φάση όλα ή τίποτα. Και τώρα το όλα. Και να πρέπει να διαλέξεις. Είναι κρυφή λύπη όλο αυτό. Θες ξανά το τίποτα κι ας είναι αυτό που είναι. Το 'χεις όμως δοκιμάσει και ξέρεις πως είναι. Και το προτιμάς διάολε, το προτιμάς!!!!!

Θέλεις και πάλι να μιζεριάζεις και να ζητάς μια αλλαγή, κάτι καινούριο. 

(…)

Τελικά, έχεις το ελεύθερο, να πέσεις σε ένα ηλίθιο κενό και να ταλαντευτείς και να ζυγίσεις καταστάσεις»

από το μπλογκ του Αχιλλέα Αγγελιδάκη http://briko-boemis.blogspot.gr/

πρόμο 4

Γεννημένη το 1977 στην Αθήνα, η Κωνσταντίνα Γαβαλά σπούδασε Αρχιτεκτονική και Φωτογραφία στην Ελλάδα και την Ισπανία (Ms "Diseño, Imagen y Arquitectura", 2005 και Ms "Diseño y Fotografía", 2010). Υποψήφια διδάκτορας σήμερα στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π., διδάσκει στο μεταπτυχιακό τμήμα "Ντιζάιν και Αρχιτεκτονική" του Πανεπιστημίου Ελισάβα (Πομπέου Φάμπρα) στη Βαρκελώνη, ενώ παράλληλα έχει δώσει διαλέξεις και εχει διδάξει σε σεμινάρια και workshops φωτογραφίας στην Ελλάδα και την Ισπανία.

Έχει εργαστεί για χρόνια στο πεδίο της εφαρμοσμένης Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, ενώ από το 2007 εργάζεται σαν φωτογράφος και γραφίστας στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Το 2011 ίδρυσε το Yellow·Lab (www.yellowlab.eu).

Με την καλλιτεχνική φωτογραφία ασχολείται από το 2002. Με βασικό άξονα μελέτης της τον άνθρωπο και την ύπαρξή του στο χώρο, παρουσίασε μέχρι σήμερα τη δουλειά της σε δύο ατομικές εκθέσεις και πληθώρα ομαδικών εκθέσεων διεθνώς. Έργα της έχουν βραβευθεί σε διεθνείς διαγωνισμούς και δημοσιευθεί σε διάφορες εκδόσεις. 

Ζει και εργάζεται στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.

links:

http://www.konstantinagavala.wordpress.com

http://www.yellowlab.eu

http://www.arteinformado.com/Artistas/25067/konstantina-gavala/

πρόμο 3

Ο Γιώργος Μπογιατζίδης γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει διακοσμητική και συντήρηση έργων ζωγραφικής πάνω στην όποια έχει κάνει την πρακτική του άσκηση στο Βυζαντινό μουσείο Θεσσαλονίκης. Εδώ και 8 χρόνια, με αφετηρία την ανάγκη για  δημιουργική έκφραση, κατασκευάζει έργα κολάζ με μια τεχνική δικής του επινόησης η οποία δανείζεται πολλά στοιχεία από την τέχνη του βιτρό. Έχοντας σαν πρώτη ύλη φωτογραφίες καταφέρνει μέσα από τα έργα του να απομονώσει τα κομμάτια μιας ούτως άλλως απομονωμένης πραγματικότητας (φωτογραφίας) κατακερματίζονταν τα και από το νέο υλικό δημιουργεί μια καινούρια σύνθεση. Έμπνευση αντλεί από τα έργα των παλαιών Δασκάλων, την καθημερινότητα, την θρησκεία, την επιστήμη πάντα όμως με κέντρο τον άνθρωπο τις καλύτερες αλλά και χειρότερες στιγμές του όπως και το ρόλο του στο σύμπαν. Μέσα από τα έργα του δημιουργεί τον δικό του μεταμοντέρνο κόσμο, ταραγμένο, κατακερματισμένο, κόκκινο και τον μοιράζεται με τον θεατή με τα μάτια της ψυχής στο παρελθόν και τα μάτια της αγωνίας στο μέλλον. Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Μέρος από τα έργα του έχουν δημοσιευτεί επί σειρά μηνών στο περιοδικό "Γαλέρα" και έχουν χρησιμοποιηθεί σαν διακόσμηση σε καφέ/μπαρ της Θεσσαλονίκης. Εδώ και 2 χρόνια έχει ξεκινήσει μια σειρά από σεμινάρια πάνω στο κολάζ αρχικά στον πολυχώρο Πείραμα και έπειτα στον πολυχώρο Εκτ6ς με αρκετή επιτυχία.

Αυτό τον καιρό εκθέτει την πέμπτη σειρά έργων του με τίτλο "Rise of Homo Mechanicus".

Βρισκόμαστε στην αυγή της τρίτης χιλιετίας και στο τέλος του τελικού παγκοσμίου πολέμου. Η γη είναι πια ένας νεκρός πλανήτης και οι ισχυρές αυτοκρατορίες του Ανθρώπου έχουν γίνει ερείπια. Ένα μόνο κομμάτι της ανθρωπότητας έχει επιβιώσει, διασκορπισμένο σε όλον τον πλανήτη, μία σκιά ζωής που χάνεται…

Η ελπίδα ήρθε από έναν άνδρα, αργότερα γνωστός ως Τεράννους, ο οποίος προέβλεψε τον κίνδυνο και έβαλε σε εφαρμογή το έσχατο σχέδιο να σώσει τη ανθρωπότητα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου συγκέντρωσε μία ομάδα επιστημόνων, τεχνικών, προγραμματιστών, ιστορικών, θεολόγων και υπό την καθοδήγησή του οργανώθηκε το επόμενο βήμα στην ανθρώπινη εξέλιξη. Ο Homo Mechanicus θα ήταν ο νέος Άνθρωπος, μία ανθρωπόμορφη μηχανή ικανή να φιλοξενήσει την ανθρώπινη διάνοια για μία αιωνιότητα.

Ο Τεράννους γνώριζε ότι η ανθρωπότητα δε θα υποδεχόταν αυτή τη λύση με ενθουσιασμό, μιας και για τους περισσότερους η σάρκα ορίζει τη φύση τους παρά η ευφυΐα τους και ο τρόπος σκέψης τους. Δε θα παρέδιδαν τόσο εύκολα τη σάρκα τους και δεν υπήρχε χρόνος για εκμάθηση νέων αξιών.

Ο Τεράννους, για να υποστηρίξει το σχέδιό του και για να εγγυηθεί την αλλαγή και την απόλυτη επιτυχία, αναβίωσε την από καιρό νεκρή χριστιανική θρησκεία, ένα δόγμα της πολύπονης θυσίας αλλά και της αναγέννησης, που εξυπηρετούσε το σκοπό του. Για τη νέα τεχνολογική θρησκεία ο Άνθρωπος ήταν προορισμένος για υψηλά πράγματα, που ελεύθερος από την αδύναμη σάρκα του θα περπατούσε ανάμεσα στα άστρα για να ξεκλειδώσει τα μυστήρια του σύμπαντος, να κατασκευάσει αναλλοίωτα μνημεία, να διδάξει νέες φυλές και σταδιακά να ανακαλύψει το Βάλις, το κέντρο της Μεγάλης Σπείρας και γενέτειρα των Όλων. Ο Βάλις ήταν ο θεός της νέας θρησκείας του Τεράννους και ο ίδιος ήταν ο προφήτης και πρωτότοκος γιός του.

Ήταν ο πρώτος του οποίου η συνείδηση μεταφορτώθηκε στο ατσαλένιο σώμα και η μεγαλειώδης τελετή μεταδόθηκε σε όλον τον κόσμο, ώστε όλη η ανθρωπότητα να παρακολουθήσει το γεγονός του θανάτου και της αναγέννησης. Το νέο του σώμα υψώθηκε ψηλά από δύο cyber αγγέλους και η χορωδία έψαλλε «Ιδού ο νέος άνθρωπος από ατσάλι». Μίλησε και κάλεσε την ανθρωπότητα να ακολουθήσει τη μοίρα της, να αφήσει πίσω τη σάρκα και τις αμαρτίες του παρελθόντος και να ανυψωθεί μαζί του στον ουρανό. Μετά από αυτό ο Τεραννους έστειλε γρήγορα τους νέους του Αποστόλους να βρουν ό,τι απέμεινε από την ανθρωπότητα και να ξεκινήσουν τη μετάβαση.

Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία…

πρόμο 2

Δημήτρης Αθανασέλος

Γεννήθηκε το 1987 στο Τορόντο του Καναδά, μεγάλωσε στη Μυτιλήνη και σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας.

Το να βγάζει φωτογραφίες είναι κάτι που κάνει στον ελεύθερό του χρόνου. Κυρίως χρησιμοποιεί την αναλογική του Nikon FG. Έχει συμμετάσχει με τη δουλειά του στο δωρεάν web περιοδικό Urban Style Magazine ενώ σπούδασε και φωτογραφία στη Λισαβόνα στο University of Design, IADE.

Στη Λισαβόνα συνεργάστηκε με την Caterina Oppia σε πολλά διαφορετικά πρότζεκτς κυρίως σχετικά με την ίδια την πόλη.

Στις φωτογραφίες που έχουν δοθεί γι’ αυτό το φεστιβάλ θίγει τον δυισμό της ταυτότητας του φύλου σε σχέση με τη φαντασία  και τη μοναξιά, χρησιμοποιώντας χρώμα και ασπρόμαυρο.  

πρόμο 1

Βιβή Παπαδοπούλου

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1980. Έζησε στην Ορεστιάδα,την Ιταλία (Reggio Calabria) και την Αθήνα.
Εδώ και 8 χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε ιταλική φιλολογία στο Α.Π.Θ.
Τα πάθη της είναι δυο, η ποίηση και η φωτογραφία. Με κανένα απ' τα δυο δεν ασχολήθηκε επαγγελματικά.
Τα χρησιμοποιεί σαν τρόπο έκφρασης και αντιμετώπισης της καθημερινότητας.

Εκτιμά πώς η κρίση αξιών και η κρίση ταυτότητας είναι αυτά που οδήγησαν στην οικονομική κρίση ενώ επέλεξε να εκθέσει μια σειρά φωτογραφιών της που τραβήχτηκαν με μεγάλη δόση χιούμορ και σουρεαλιστικής διάθεσης, συνδυάζοντας τες μ’ αυτόν τον τρόπο, με το θέμα του φεστιβάλ.

H αφίσα

η αφίσα σε καλή ανάλυση εδώ

η εκδήλωση στο φβ εδώ