Το διήμερο στο οποίο αναφερόμαστε είναι μια ιδέα που προέκυψε μέσα στην αδράνεια της καθημερινότητας, της ρουτίνας και της αδιαφορίας που διακρίνει τον σύγχρονο άνθρωπο προς πάσης φύσεως ερεθίσματα.
Σκοπός μας εξ' αρχής να δημιουργήσουμε έναν πυρήνα που θα μεγενθύνει και θα προκαλεί αυτά τα ερεθίσματα στον άνθρωπο που κάθεται δίπλα μας όταν πίνουμε το ποτό, τον καφέ μας, όταν κάνουμε τσιγάρο στο διάλειμμα των διαλέξεων στο πανεπιστήμιο, όταν σχολάμε απ' τη δουλειά, θεωρώντας ότι όλοι έχουμε δικαίωμα σ' ένα κομμάτι αυτής της πανάκριβης, εκκεντρικής πίτας που λέγεται καλλιτεχνική έκφραση.
Θεωρούμε ότι αυτοί που « δημιουργούμε » και το ξέρουμε είμαστε κάμποσοι αλλά οι « δημιουργοί » εν δυνάμει; Αυτοί; Ω, είναι μακράν περισσότεροι.
Σε δικό μας ρόλο αναγάγαμε τις συντομές αλλά εναρμονισμένες με το αστικό τοπίο της Μυτιλήνης (ναι, υπάρχει!) καλλιτεχνικές δράσεις, ανώνυμα άλλες φορές, άλλες επώνυμα.
Δικός μας σκοπός καταλήξαμε ότι είναι το να προκαλέσουμε τον άνθρωπο να ασχοληθεί μαζί μας γιατί βαρεθήκαμε να περιμένουμε να το κάνει μόνος του.
Είμαστε εδώ, ανάμεσα, « πάντα ανάμεσα » και βγάζουμε φωτογραφίες, γυρίζουμε ταινίες, γράφουμε μουσική και ποίηση, λογοτεχνία πρωτόλεια και σίγουρη, κάνουμε θέατρα και παραστάσεις σε δρόμους, πλατείες άλλα και σε μπαρ, ζωγραφίζουμε κλασσικά, σε καμβάδες μα και αλλιώτικα σε τοίχους και οθόνες.
Είμαστε εδώ. Πάντα ήμασταν, μα τώρα αποφασίσαμε να μας δείτε επιτέλους, όλους μαζί (σχεδόν) και όλοι μαζί (σχεδόν) να δούμε ο ένας τον άλλον.
η ανεξάρτητη αρτιστική κολεκτίβα
